Kara Kedinin Uğursuzluk Efsanesi Nereden Geliyor?

Yaşamları ve koşulları yüzyıllar boyunca değiştirmiş bazı batıl inançlar, şaşırtıcı derecede rasyonel kökenlere sahip. Modern çağlarda bile insanlar yaygın eğitim gördüklerinde ve bu batıl inançların bazılarının aptalca olduğunu bildiklerinde bile, çoğu alışkanlık dışı yaşıyor ya da insanlar “her durumda” onları takip etmeyi tercih ediyor.

Kara Kediler Gerçekten Lanetli mi?

Yoldan geçen kara bir kedi, kötü şansın evrensel bir simgesi ve insanlardan bazılarını bilinçaltında dahi olsa oldukça tedirgin edebilir. İlk bakışta bu batıl inanç, saçma görünebilir. Siyah kediler, sıradan bir muamele ve geceleri uyku için sıcak bir yerden fazlasını istemeyen basit evcil hayvanlardır değil mi? Bu kediler şu anda çoğumuz için masum gibi görünebilir, ancak birkaç yüzyıl önce, yolunuza kara bir kedi çıktığında kendinizi dipsiz bir kuyuya düşmüş hissedebilirdiniz.

Bu hurafenin kökeni, 1233’te 9. Papa Gregoryenin yazdığı “Vox In Rama” kitabına dayanıyor.  Yazar hikâyede kara kedileri şeytanın canlandırmalarına benzetiyordu. Papa’nın bir hayvanı şeytana kıyas ettirmesi, kara kedileri hem Hıristiyanlar hem de Hıristiyan olmayan insanlar için kötülük getirmek için yeterliydi. Sonraki birkaç yüzyılda, şeytanın kötülüklerini cezalandırmak için zavallı kara kediler yakalandı ve yakıldı.

Siyah kedinin kötü şöhreti, bu hayvanlardan birine sahip olan veya bunlarla ilişkili olan herkesi bir cadı olarak damgalayarak yayıldı. Masalı anlatacak çok az kayıt bulunsa da, cadı sayısı kadar siyah bir kediye yakın olduğu için birkaç masum insanın ölümüne sebep olması ihtimali yüksektir.

Artık bu canlılara sahip olmak güvenli kabul ediliyor olsa da, siyah kedilerin ve büyücünün kalıcı bilinçaltı imgesi insanlara durgunluk vermeye hala yeter.